De eerst week in Otavalo

De eerste week is voorbij. Er was veel tijd om alles te verkennen en iedereen die met het project bezeg is te leren kennen. Ook is het heel erg nodig om mijn spaans elke dag te oefenen, zij het dan ook heel practisch. Ik vraag wat ik nodig heb en krijg wel verteld wat moet, maar toch met haken en ogen hoor!
Mn gastfamilie valt wel mee, ik krijg er 3 maal per dag een maaltijd: veel rijst, bonen, mais, aardappelen, maar ook maissoep, weinig groenten maar ook, en al geloof je het niet, ook krab, kokkels, soort soepvlees en veel kip.
De dag begint hier bij zonsopgang om 6u 's morgens en ik ga weer slapen rond 21.30u. Elke dag is het bewolkt, soms een streep zon die snel alles opwarmt en namiddag constant regen! Ik had me iets anders voorgesteld, maar belangrijk is dat ik vanaf vandaag ben beginnen werken in de school van Moraspungo. Ik logeer dus in Otavalo maar neem elke dag de bus naar Guialsaqui (waar Jean en Ria van Ecassef wonen) en verder alleen of met hun of met Angelica (een indigenameisje van 21 die studeert als onderwijzeres en vooral met mij samenwerkt in de fundation en in de school) naar Moraspungo waar de school is.
Voor alle lezers in Diepenbeek: ik ben een kijkje gaan nemen in het kinderdagverblijf dat jullie gesponsord hebben, het is bijna klaar, op enkele dingen na. Volgens de normen van hier is het een juweeltje geworden, betegeld, met een practische keuken erbij, kinderwc-tjes, en er komt nog een reuzezandbak. Ik heb de eerste dagen niet veel foto's durven trekken, maar ik zal ze zogauw mogelijk op deze site plaatsen.
Gisteren naar een dorpsfeest geweest, 122-jaar bestaan van een parochie (=enkele dorpen samen). Eerst werd er een stoet gevormd met schoolkinderen, vrouwengroepen, fanfare, majoretten en notabelen. Ook het leger mocht blijkbaar niet ontbreken! Daarna in stoet naar het dorpsplein, waar iedereen afgeroepen en be-applaudiseerd werd. In een zaaltje moesten we dan 1.5 uur lang naar speeches luisteren, el "gobierno" (de regering) doet letterlijk niks voor deze dorpen, slechts één politieker trekt zich iets aan van wat er nodig is voor deze straatarme mensen. Hijzelf geeft ook de helft van zijn loon af aan de gemeenschap (350 dolares).
In Otavalo wonen de rijkere indigenas die de opgekochte waar van hardwerkende campesinas op de markt verkopen voor het 5-voudige! (nog nooit gehoord van fair-trade). Is er soms iemand thuis geinteresseerd om artesania te verkopen aan een eerlijke prijs? Men maakt hier mooie juwelen in zilver en in natuurlijk materiaal en verkopt ze aan 1.5 tot 3 dollar per stuk: Ik vraag dit maar omdat juwelen niet zoveel plaats en gewicht innemen. Laat maar horen!
Morgen is er een lerares niet aanwezig op school en er werd me gevraagd om in te springen. Niet te doen, mijn spaans is nog lang niet wat het moet zijn! Maar ik ga toch wat spelletjes met hun proberen te spelen. Daarna gaan we aan 't werk om de plantenbakken verder te maken en erin te zaaien. De helft van de opbrengst is dan voor de schoolkeuken en de andere helft mag mee naar de ouders die de jonge plantjes op hun kleine lapjes grond verder kweken.
Er is ook nog de fundacion, een organisatie die cursussen engels, spinnen en weven en koken geeft. Er komen nederlandstalige groepen toeristen op bezoek en die krijgen dan uitleg over de organisatie en krijgen ook een typische maaltijd aangeboden. Dit zorgt dan voor inkomsten om hun organisatie weer verder uit te bouwen.
Zo, ik probeer met wat hulp de foto's op de site te zetten en als ' t niet lukt zal het voor de volgende keer zijn.
Tot volgende week ergens...